Od Shadow`a, CD Silencia, Mary

Parsknąłem śmiechem, słysząc trajkotanie dziewczyny. Mój wzrok wędrował od jednej, do drugiej z dziewcząt. Zmrużyłem z zainteresowaniem oczy, a na mojej twarzy błąkał się wesoły uśmiech. Mary i Silencia zdawały się być tak blisko jak siostry, a jednocześnie nie byłbym w stanie powiedzieć, że jest w nich jakiekolwiek podobieństwo. Młodsza była cichsza, spokojniejsza, bardziej opanowana. Starsza wydawała się być, nie, właściwie nie wiem. Jakoś nie mogłem jej do końca rozgryźć, a mój chwilowy nieogar zwaliłem na zmęczenie. Oprowadziliśmy ją wspólnie z Sil po naszych terenach, przedstawiliśmy Arlenie (musieliśmy je siłą od siebie odciągać) i w końcu pokazaliśmy jej jaskinię. Uśmiechnąłem się szeroko.
- Już was zostawiam, w razie czego jestem u siebie. - Pomachałem dłonią i skierowałem się w stronę swojej jaskini. Jak ten czas szybko leci, jutro z powrotem wyjeżdża moja rodzinka i w końcu będzie względny spokój.