Wykrzywiłam usta w szerokim uśmiechu, w końcu parskając śmiechem. Dałam się ciągnąc dziewczynie w kierunku miejsca całej imprezy, ale gdy zobaczyłam tylu ludzi, nie umiałam inaczej zareagować niż schowaniem się za plecami blondynki. Ha, cofam moje słowa i tak nie znoszę tłumów, nie ważne jak bardzo do kogoś się przekonam. Usłyszałam cichy śmiech Arleny, więc w odpowiedzi wystawiłam jej żartobliwie język. Skoro zaczęłam się już zachowywać jak dziecko to trochę się jeszcze w to pobawię.
- Co właściwie na takich świętach? - zapytałam, nadal się chowając za nią. Moja nowa tarcza!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz