Nie wiedziałem, co powiedzieć, tym bardziej, że nie byłem pewny swoich uczuć. Czy na prawdę można umrzeć dla kogoś z miłości? Miałem już się odezwać, gdy czyjś głos wyrwał naszą dwójkę z zamyślenia. Rozejrzałem się wokoło, dostrzegłem w oddali jaskrawą poświatę, która otaczała jakiegoś chłopaka. Uśmiechnąłem się, Ascren w przeciwieństwie do Crystal nie lubił zmieniać ciał. Jak się już przyzwyczaił, to trzeba było siłą odciągać go od konkretnego wizerunku. Czarne włosy, szkarłatne końcówki. Niezwykłe, hipnotyzujące spojrzenie, pod którego naporem byłeś w stanie zrobić wszystko. Twarz jak zwykle nie wyrażała żadnych emocji, choć w oczach można było dostrzec figlarne ogniki
- Przeszkadzam? - spytał, wpatrując się w Lily. - Chciałbym oficjalnie panią przeprosić, za tą całą sytuację, która wynikła z boskiej niesubordynacji.
Przewróciłem oczami, teraz mu się tłumaczyć zachciało? Dziewczyna wpatrywała się w niego z nieodgadnioną twarzą, choć wiedziałem, że już jest po jego urokiem. Bogowie roztaczają tak silną aurę na śmiertelników, że większość rozkochuje samym jednym spojrzeniem. Ascren gustował jedynie w zauroczaniu śmiertelniczek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz