Silia z miną męczennicy przyglądała nam się błagalnie.
- Nigdzie nie idziesz. - powiedziałam, szczerząc się okrutnie. Dziewczynka wymamrotała pod nosem, że nadal uwielbiam ją dręczyć. Zaśmiałam się, kątem oka zauważając książkę w jego rękach. Ojć, chyba przeszkodziłyśmy.
- Mary, dziewiętnaście lat, a jaskinię, jeśli mogę chcę z Silencią. - szeroki uśmiech i wesoły ton mnie nie opuszczały, zaś Silia wykonała facepalma. Posłałam jej spojrzenie, mówiące "Ja sobie z tobą jeszcze pogadam.", a ona najzwyczajniej mnie olała, patrząc na niego prosząco, ale nie zrezygnuję. Ostrzegam ją! Co z tego, że w myślach. Westchnęłam, przypominając sobie, że chcę usłyszeć moją historię, którą nie lubiłam za bardzo się dzielić, ale chcąc, nie chcąc podzieliłam się nią z nim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz