Po jego odpowiedzi, nieco się zamyśliłam, a on pociągnął mnie za sobą do wody... Pewnie gdybym była zakręcona na punkcie urody, zabiłabym go, ale nie jestem zakręcona na tym punkcie, więc spodobało mi się. Po tym jak on mnie ochlapał wodą, nie odwzajemniłam tego, tylko zanurkowałam i pociągnęłam go za sobą. Wynurzyliśmy się z wody.
- Całkiem nieźle pływasz - powiedział Shadow.
- Taa... Ty też - sformułowanie "całkiem nieźle", chyba nie było trafne, bo byłam najlepsza w regionie. Jak jeszcze miałam rodzinę... No właśnie znowu to... Uśmiech spełzł z mojej twarzy. Shadow to najwyraźniej zauważył.
- Co się stało? - spytał troskliwie.
- Nic... - skłamałam.
- Znowu myślisz o rodzinie?
- Tak - tym razem powiedziałam prawdę.
- Musisz o tym zapomnieć.
- Tak... Wiem.... Ale ja nie potrafię. Wszystko kojarzy mi się z nimi. Chciałabym wymazać sobie pamięć o nich - westchnęłam. - Ale dam sobie z tym radę. Mam nadzieję.
- Na pewno. Po prostu nie myśl o tym i nie zamykaj się w sobie. Nie bądź cały czas sama, nie dawaj sobie czasu do rozmyślania nad nimi - radził mi Shadow. Poczułam nagły przypływ pozytywnych emocji.
- Dziękuję ci - szepnęłam i przytuliłam się do niego. Potem Shadow odprowadził mnie do mojej jaskini i pożegnał się. Tak jak radził, nie myślałam o rodzinie, tylko o nim, o nowej watasze. Zaczynałam nowe życie i to się liczyło. Nie poczułam, kiedy zasnęłam. Obudziłam się późnym rankiem. Wstałam i wyszłam z jaskini, nikogo nie było.
- No tak! Dzisiaj jechali do miasta - mruknęłam do siebie i zrobiłam sobie kanapkę. Cały dzień się leniłam. Nagle usłyszałam jak wilki wracają z Shadow'em na przodzie.
<Shadow?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz