Zostać. Uciszonym. Przez. Pięciolatka.
Takie upokorzenie przez wieki będzie szramą na mojej reputacji, szkodą na psychice, białą plamą w czarnej bibliotece, wybieleniem żółtych papierów! Owszem, może trochę dramatyzuję, ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Kurokoś zmusił mnie, Shadow`a i Taigę do oglądania jego dzieł, albowiem według niego ma zadatki, jak drugi Michał Anioł. Mimo wszystko nie umiałem się na niego zdenerwować, to wciąż był mój brat. Przewróciłem oczami, ale korzystałem z widoku Taigi, chłonącej zapędy artystyczne Młodego, jak sucha studnia wodę. Gdy Azalia zdecydowała wyjść z małym na spacer, musieli go siłą odciągać od ciemnowłosej wojowniczki. Shadow zrobił nam wszystkim herbatę, usiedliśmy w salonie.
- Musisz lubić dzieci - stwierdził Shadow, zwracając się do Taigi. - Masz do tego rękę.
- Tylko nie proponuj, że zostaniesz ich ojcem - zakaszlałem równie sugestywnie, co pogodynka informująca o potopie.
- Nie denerwuj mnie, mam dosyć związków na lata świetlne - westchnął.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz