Sama nie wiem, dlaczego miałam słabość do Killera. Mogłam go wywalić, zaprzestać naszych potyczek, czy po prostu wzbudzić w nim poczucie winy. Jednakże uwielbiałam te momenty, w których się z nim droczyłam. Owszem, nienawidziłam go równie często - łatwo przesadzał, a w momentach, gdy całkowicie tracił samokontrolę ośmielał się profanować moje lalki, czego nie byłam wstanie wybaczyć. Pod względem zachowania i naszych relacji, Killer był jak drugi Shadow. Taki starszy brat, na którym mogłam polegać. Szybko zmyłam się, przepraszając wszystkich, znajdując wymówkę, że muszę jeszcze ugotować obiad. W rzeczywistości chciałam poszukać Nick`a, widziałam, że coś było nie tak, gdy wychodził. Znalazłam go, pod jednym z pobliskich drzew. Przysiadłam się do niego.
- Dobrze się czujesz? - Na mojej twarzy nadal gościł uśmiech, ale pojawiło się też na niej zatroskanie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz