Parszywego humorku nie poprawił mi nawet widok Sadan`a z opuchniętą twarzą, choć nie mogłem się powstrzymać od rzucenia kilku złośliwych uwag, przez które miałem teraz bliznę na plecach. Oj, następnym razem będę pamiętał, żeby nie denerwować go, gdy znajdujemy się w kuchni, zwłaszcza w pobliżu sprzętów kuchennych. Spacerowałem po terenach watahy, szukając jakiegokolwiek ciekawego zajęcia. Na razie zająłem się kopaniem kamyka, który jak na złość turlał się po ziemi, zamiast zacząć skakać. Po kilku minutach dotarłem do Jeziora Erupta, co przyjąłem z niejaką ulgą. Uwielbiałem pływać, a dzień był cholernie gorący. Rozejrzałem się czy wokoło nikogo nie ma, ściągnąłem koszulkę i spodnie, następnie skoczyłem ze skały do wody. Zacząłem pływać, rozkoszując się chłodem cieczy. Zamknąłem oczy, odprężając się całkowicie.
- Kim jesteś? - Ech, znowu ktoś mi przeszkadza? Otworzyłem oczy, żeby zobaczyć rozmówcę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz